György Shimon
W drugiej połowie XX wieku pod przywództwem ZSRR wyłonił się blok krajów socjalistycznych, który istniał przez ponad cztery dekady. Większość z nich w mniejszym lub większym stopniu podążała za radzieckim modelem budownictwa socjalistycznego. Albania ogłosiła niepodległość od Turcji Osmańskiej w 1912 roku. Po I wojnie światowej w latach 1914-1918 krótki okres demokracji parlamentarnej został zastąpiony otwartą dyktaturą feudalno-burżuazyjną. Podczas II wojny światowej w latach 1939-1945 Albania była okupowana przez Imperium Albańskie. Albania była okupowana przez faszystowskie Włochy, a później przez nazistowskie Niemcy. Po niezależnym przeprowadzeniu ludowo-demokratycznej rewolucji podczas walki wyzwoleńczej, albańscy komuniści podążali następnie ortodoksyjnym marksistowskim kursem. Ich polityka doprowadziła do powstania ultraliberalnego modelu socjalizmu opartego na autarkii gospodarczej. W stosunkach międzynarodowych Albania orientowała się początkowo na Jugosławię (1944-1948), później na ZSRR (1948-1961), a następnie na Chiny (1961-1978). W końcowej fazie albańscy przywódcy prowadzili politykę samodzielności (1978-1992), która ostatecznie doprowadziła do upadku reżimu.