کمال آذری
آنچه آذری در کتاب 'محور امید' برای ایران و به طور گسترده برای همه کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا توصیه میکند، شکل مشارکتی‌تری از دموکراسی است که از تمرکز بوروکراتیک به نفع حکومت محلی و جمهوری‌خواهی در مقیاس کوچک اجتناب میکند. تسلط فلسفی او بر هر دو موضوع در هم تنیده، تخصصی است، و به او اجازه می‌‌دهد تا درباره مونتسکیو و جان لاک به همان آسانی صحبت کند که درباره فارابی و ابوحامد محمد بن محمد غزالی... این کتاب کمکی به موقع، جدی و اصیل به یکی از مبرم‌‌‌ترین بحث‌های سیاسی زمان ماست. و گزارشی قابل تأمل از پتانسیل ایران برای غلبه بر اقتدارگرایی فعلی و دستیابی به دموکراسی کثرت‌گرا. بخشی از معرفی کتاب ' محور امید' کمال آذری توسط تارنمای معتبر جهانی معرفی کتاب کرکوسکمال آذری در این کتاب نگاهی نو و تازه به ایران دارد، نگاهی که اگرچه خواننده ایرانی را مملو از غرور میکند، اما به او دروغ نمی‌گوید و او را با کلمات ستایش‌آمیز توخالی فریب نمی‌دهد. او به ما می‌‌‌گوید چه چیزهایی در ایران وجود دارد که ما به آن افتخار نمی‌کنیم، در حالی که باید به آن افتخار کنیم، و به ما می‌‌‌گوید به چه چیزهایی در ایران بیهوده افتخار می‌‌‌کنیم، که وجود نداشته است. نگاه کمال آذری در این کتاب نه پرشور و هیجان‌زده، بلکه واقعی و خشن و سخت است. او گذشته را به همان شکلی که بوده می‌‌‌بیند، نه به آن شکلی که بهتر است می‌‌بود ابراهیم نبوی
