José Lara Ruiz
Roślinność Artemisietea vulgaris charakteryzuje się dominacją wysokich hemikryptofitów, takich jak Artemisia vulgaris, Urtica dioica i Cirsium arvense, gatunków, które są dobrze przystosowane do akumulacji składników odżywczych, zaburzeń gleby i nieregularnych reżimów zarządzania. Zbiorowiska te rozwijają się w strefach przejściowych między polami uprawnymi, opuszczonymi gruntami i peryferiami miejskimi lub przemysłowymi, tworząc dynamiczne systemy, które odzwierciedlają zarówno naturalne procesy sukcesyjne, jak i wpływy antropogeniczne.Ekologiczna rola Artemisietea vulgaris wykracza poza skład roślinny. Zespoły te często zapewniają cenne zasoby kwiatowe dla zapylaczy, siedliska dla bezkręgowców i funkcjonalną łączność w pofragmentowanych krajobrazach. W wielu przypadkach przyczyniają się one do usług ekosystemowych, takich jak zapylanie, stabilizacja gleby, a nawet fitoremediacja. Jednak ich rola pozostaje niedostatecznie zbadana w porównaniu z bardziej 'dziewiczymi' lub stabilnymi ekosystemami.Niniejsze badanie ma na celu ocenę ekologicznego znaczenia roślinności Artemisietea vulgaris, w szczególności jej roli we wspieraniu różnorodności biologicznej i podtrzymywaniu funkcji ekologicznych w zakłóconych środowiskach.
