Vassilios Sitaras
Niniejsza książka stanowi próbę ponownej oceny znaczenia brytyjskiego bombowca morskiego NA.39 z 1958 r., znanego w służbie jako Buccaneer, w szczególności dla lotnictwa morskiego i ogólnie dla historii zimnej wojny. Jesteśmy głęboko przekonani, że NA.39 okazał się bardzo udanym projektem samolotu i hołdem dla umiejętności brytyjskiej inżynierii, pomimo ograniczonych funduszy przeznaczonych na jego rozwój, w porównaniu z USA czy nawet ZSRR. Była to stosunkowo tania platforma przenoszenia zarówno broni konwencjonalnej, jak i nuklearnej, która okazała się niezwykle elastyczna, aby zaspokoić zmieniające się potrzeby, role i wymagania, działając zarówno z nad fal, jak i na lądzie. Pierwotnie zaprojektowany dla Royal Navy’s FAA, służył tam z wyróżnieniem od 1962 do końca 1978 roku, ale służył również w RAF, służbie, która pierwotnie go odrzuciła, od 1969 do 1994 roku.
